ონლაინ ლექსიკონი

Back

disgrace

გამოთქმა: /dɪsˈgreɪs/

განმარტებულია disgrace სიტყვის თარგმნა ფლექსია სინონიმები ანტონიმები

არსებითი სახელი

Universal
  • loss of reputation or respect as the result of a dishonourable action:he left the army in disgrace if he’d gone back it would have brought disgrace on the family
  • [in singular] a person or thing regarded as shameful and unacceptable:he’s a disgrace to the legal profession

ზმნა

Universal
  • bring shame or discredit on:you have disgraced the family name John stiffened his jaw so he wouldn’t disgrace himself by crying
  • cause (someone) to fall from favour or a position of power or honour:he has been publicly disgraced for offences for which he was not guilty

სინონიმები

ანტონიმები