habiliment

Universal

• noun;
• plural
• 1) აღჭურვა, ეკიპირება

Universal

• We have no winter habiliments - ჩვენ არ გვაქვს საზამთრო აღჭურვილობა
• He was seen in the habiliments of a gardener - ის დაინახე სმებაღის ტანსაცმელში

Universal

• Syn:
• outfit, accoutrement, equipment

Universal

• 2) {ლიტ};
• {აგ} {გადატ} ჩაცმულობა, მორთულობა

Universal

• to mistake the outward habiliments of things for the things themselves - საგნების გარე გარსის მიღება თვითონ საგნად

Universal

• Syn:
• array 1
• 3) {ხუმრ} ტანსაცმელი, მორთულობა
• It was a strange lady in so strange habiliment - ეს იყო უცნაური ლედი ძალიან უცნაური მორთულობით
• Syn:
• attire.