facultative
გამოთქმა:
/ˈfak(ə)lˌtətɪv/
ზედსართავი
Universal
- 1)
- ა) მარეკომენდირებელი (მაგრამ არა აუცილებელი - კანონებზე, განკარგულებებზე და აშ)
- Syn:
- permissive
- Ant:
- compulsory
- ბ) არააუცილებელი, ფაკულტატური
- These schools treat classics as obligatory, and science as merely facultative - სკოლები კლასიკურ ენებს თვლიან აუცილებლად, ხოლო სამეცნიერო დისციპლინებს ფაკულტატურად
- Syn:
- optional
- 2) შემთხვევითი;
- არასისტემატიური
- Syn:
- accidental, casual.
Law
- ფაკულტატიური;
- არასავალდებულო;
- დისპოზიტიური.